และแล้วก็ใกล้จะเข้าถึงเทศกาลแห่งความรักทีหลายๆคนกำลังตั้งหน้าตั้งตาคอยกันอยู่ ชึ่งหลายๆคนคงจะให้ความสำคัญกับมันไม่น้อย ข้าพเจ้ามีบทความหนึ่งชึ่ง อยากจะนำมาเล่าให้เพื่อนๆฟังชึ่งหลายๆคนคงจะเคยได้ยินกันมาบ้างแล้วไม่มากก็น้อย
เวลาที่เรามีความทุกข์กายหรือทุกข์ใจเรามักจะคิดถึงพ่อกับแม่เป็นคนแรก ถ้าถ้าเรามีความสุขมักจะคิดถึงแฟนก่อนเสมอ เมื่อเราไม่มีเงินพ่อแม่เปรียบเสมือนตู้ATMที่ให้เรากดโดยที่ไม่จำกัดวงเงิน แต่เมื่อเรามีเงินเรากลับคิดถึงแฟนและพากันออกไปเที่ยว พ่อกับแม่เวลาที่เราไม่สบายพ่อกับแม่จะคอยดูแลอย่างไม่คลาดสายตา พ่อกับแม่ เป็นบุคคลที่รักและทำเพื่อเราโดยที่ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ พ่อ แม่ไม่เคยต้องการที่จะให้ลูกของท่านเป็นคนเก่ง แต่เพียงขอให้เป็นคนดีก็พอ ในวันแห่งความรักปีนี้ข้าพเจ้าก็อยากจะให้เพื่อนๆที่กำลังคิดที่จะหาของฝันไปให้แฟน ปีนี้มาลองเปลี่ยนใหม่มาเป็นทำอะไรเพื่อพ่อกับแม่ ข้าพเจ้าเชื่อว่าของขวัญที่พ่อกับแม่อยากได้คงจะใช่สิ่งใดนอกจากที่ต้องการใหฟ้เราเป็นเด็กดี เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน และเป็นคนดีของสังคม และข้าพเจ้าอยากจะให้ทุกๆวันเปงวัน"แห่งความรัก"ที่เรามีให้แก่พ่อกับแม่ เหมือนที่ท่านรักเราทุกวัน อย่าลืมว่าท่านเปรียบเสมือนพระในบ้าน
สุดท้ายนี้ข้าพเจ้ามีกลอนและบทความชึ้งๆมาให้เพื่อนๆอ่านและคิดทบทวนตาม
รักใด รักแน่ เท่าแม่รัก
ผูกสมัคร รักลูก มิหวั่นไหว
ห่วงใดเล่า เท่าห่วง ดั่งดวงใจ
ที่แม่ให้ กับลูก อยู่ทุกครา
ยามลูกขืน แม่ขม ตรมหลายเท่า
ยามลูกเศร้ แม่โศก วิโยกกว่า
ยามลูกหาย แม่ห่วง คอยดวงตา
ยามลูกมา แม่หมด ลดห่วงใย
